Onderweg in de tijd, zijn en niet meer zijn
Na de koffie bij Starbucks met de fiets op weg
naar Arlington National Cemetery. Het is begin april, strak blauwe lucht, 21
graden, de kersenbloesem rondom het meer in volle bloei.
Niets mooier in Washington, dan met dit weer
langs de monumentale symbolen uit de geschiedenis van de US te rijden.
Op weg naar Arlington kun je het Vietnam-
monument niet missen. 58.193 Namen gegraveerd in hoogglans zwart graniet. Je
loopt langzaam naar beneden, verliest de horizon, ziet jezelf weerspiegeld in
de lange lange rijen met namen. Je spiegelbeeld staat tussen de doden.
Broers, zusjes, kinderen, kleinkinderen zoeken
de naam van hun ‘soldier’. Dan gaan ze op een stukje papier met een potlood de
naam afwrijven. Ze doen dat bijna plechtig, geven zin aan een zinloos stukje
papier.
Zoveel namen voor evenzoveel verlies. Maya Lin
was 21 toen zij het monument ontwierp. Met haar abstracte kunst roept ze
onbekende emoties op, misschien omdat je jezelf erin terug vindt.
Herinnering passend
vormgeven is een kunst.
Eneo-ateliers geeft
herinnering vorm met herinneringsboten.
Hoe wij dat doen?
Kijk op : eneo-ateliers-urn.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten