Een ereveld met vraagtekens

Onderweg in de tijd, zijn of niet meer zijn

De weg naar het ereveld Menteng Pulo hobbelt door de passar Menteng Pulo. Na de geaircode taxi is het buiten hemeltergend heet en vochtig. Het ereveld vroeger buiten Jakarta wordt nu omsloten door hoge flats. Het is er strak en stil en plechtig zoals een ereveld hoort te zijn. Hier geen onderscheid in rang of stand. Onder tropisch gras wordt gelijk gemaakt wat verheffing had in een andere tijd.

Iets in het beeld lijkt niet te kloppen. Na enige tijd stil voor me uit te kijken zie ik het plotseling: de witte kruizen zijn ongemakkelijk groot. Wij hebben duidelijk minder ervaring dan de Duitsers, de Amerikanen of de Fransen als het gaat om kruizen op oorlogs- begraafplaatsen.

Menteng Pulo werd in 1947 geopend door generaal Spoor. Twee jaar later werd hij hier zelf bijgezet. De generaal sneuvelde niet, hij overleed onverwacht tijdens de lunch.

De dood van Spoor werd in verband gebracht met zijn onderzoek naar corruptie in de hoogste leidinggevende kringen van Nederlands-Indië. Vermoord of een hartaanval, het is nooit opgehelderd.

Bescheiden ligt de generaal tussen de andere slachtoffers uit de koloniale tijd.

Zijn keus hier begraven te worden heeft in alle bescheidenheid iets voornaams.

Herinnering kan een idee levend houden

Eneo-ateliers helpt met het vormgeven van herinnering.

Hoe wij dat doen: kijk op  www.eneo-ateliers-urn.com