dinsdag 12 maart 2013

Mahatma Gandhi


Strijd tegen uitbuiting en discriminatie met geweldloosheid als wapen.

Onderweg in de tijd, zijn en niet meer zijn.

Gandhi bestreed discriminatie en uitbuiting met geweldlosheid. Hij won, in 1947 verkreeg India zelfbeschikking, de Engelsen vertrokken. De vechter voor geweldloosheid werd kort daarna door een extremist vermoord. 

‘De wereld biedt genoeg voor ieders behoefte maar niet voor ieders hebzucht’

Hij spon en weefde demonstratief als voorbeeld voor zijn landgenoten:
‘Geen Indiase katoen naar Manchester om daarna hier teveel te betalen voor iets dat we zelf kunnen’

In Mumbai, in zijn tijd Bombai, bezoek ik het huis waar hij vaak verbleef. Geen rijen wachtenden voor de deur zoals bij Anne Frank. Binnen is het bruin en stil en vochtig benauwd. Een ouderwetse fan geeft wat lucht. Beneden een bibliotheek met o.a de boeken die Gandhi las. In een vitrine een handgeschreven persoonlijke brief van hem aan Hitler. Met stijgende verbazing lees ik een verbijsterende naiviteit. Op de eerste verdieping is zijn kamer, een bescheiden matras, een weefgetouw en een schrijftafeltje.

Belangrijke geschriften heeft Gandhi niet nagelaten. Het museum is doods, niet inspirerend. Voor Gandhi’s levendige geest moet je buiten zijn. Hindoe’s, Moslims, Six, Parsi en Jain leven hier voor het oog kleurrijk naast elkaar. De grootste democratie ter wereld is na de dood van Gandhi niet uit elkaar gevallen.

In het winkeltje bij de deur koop ik een op graspapier gedrukt boekje met zijn ideeen.
Het blijken niet meer dan opgerekte aforismen. Gandhi zal herinnerd blijven als een van de iconen van de 20e eeuw. Zijn herinnering wordt vormgegeven door standbeelden in Amsterdam en den Haag, maar vooral door pogingen vreedzaam samen te leven.

Herinnering kan een idee levend houden
Eneo-ateliers helpt met het vormgeven van herinnering.

Hoe wij dat doen: kijk op  www.eneo-ateliers-urn.com