Stolpersteine
Onderweg in de tijd, zijn en niet meer zijn
Nawinter noemde mijn krant
dit voorjaar. In de late lente avond word ik op weg naar huis overvallen door
een fikse bui. Hoofd en paraplu buigen tegen de wind in. In de Brusselse straat
waar ik dagelijks loop glimmen in het lantaarnlicht twee natte messing
plaatjes. Nieuwsgierig sta ik stil en buig verder voorover. Ze zitten vast in
het trottoir, tien bij tien cm schat ik ze.
HIER WOONDE HIER WOONDE
LOUIS ELEKAN SOPHIE ELEKAN-
LOUIS ELEKAN SOPHIE ELEKAN-
GEB. 1890 WESLEY
VERMOORD
19.8.1942 GEB. 1868
AUSCHWITZ VERMOORD 30.4.1943
SOBIBOR
De tegeltjes raken een zenuw.
Hier krijgen twee slachtoffers een naam. Hier werden Sophie Elekan-Wesley en Louis Elekan gedwongen de deur van hun huis, Brusselse straat 58,
voorgoed achter zich dicht te trekken.
Hoelang liggen die plaatjes
hier en van wie is het initiatief?
‘Stolpersteine’ zegt een
vriend een dag later. Ze liggen in heel Europa. Stolpersteine gegoogeld. Het blijkt een initiatief van de
Duitse kunstenaar Gunter Demnig (1947).
70 jaar geleden woonden Louis
Elekan en Sophie Elekan-Wesley bij mij om de hoek. Anoniem vermoorde buren
krijgen hun naam terug. Voortaan loop ik in de Brusselsestraat langs hun deur.
De installatie Stolpersteine
houdt de herinnering aan de Shoah levend door de slachtoffers hun naam terug te
geven op de plek waar ze ooit woonden. Onze geschiedenis wordt erdoor in het nu
gemarkeerd.
Herinnering kan een idee levend
houden
Eneo-ateliers helpt met het
vormgeven van herinnering.
Hoe
wij dat doen: kijk op www.eneo-ateliers-urn.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten