dinsdag 4 juni 2013


Stolpersteine

Onderweg in de tijd, zijn en niet meer zijn

Nawinter noemde mijn krant dit voorjaar. In de late lente avond word ik op weg naar huis overvallen door een fikse bui. Hoofd en paraplu buigen tegen de wind in. In de Brusselse straat waar ik dagelijks loop glimmen in het lantaarnlicht twee natte messing plaatjes. Nieuwsgierig sta ik stil en buig verder voorover. Ze zitten vast in het trottoir, tien bij tien cm schat ik ze.

              HIER WOONDE                                             HIER WOONDE
      LOUIS ELEKAN                          SOPHIE ELEKAN-
                 GEB. 1890                                         WESLEY
          VERMOORD  19.8.1942                                        GEB. 1868
                 AUSCHWITZ                                       VERMOORD  30.4.1943
                                                                                     SOBIBOR

De tegeltjes raken een zenuw. Hier krijgen twee slachtoffers een naam. Hier werden Sophie Elekan-Wesley en Louis Elekan gedwongen de deur van hun huis, Brusselse straat 58, voorgoed achter zich dicht te trekken.

Hoelang liggen die plaatjes hier en van wie is het initiatief?

‘Stolpersteine’ zegt een vriend een dag later. Ze liggen in heel Europa. Stolpersteine  gegoogeld. Het blijkt een initiatief van de Duitse kunstenaar Gunter Demnig (1947).

70 jaar geleden woonden Louis Elekan en Sophie Elekan-Wesley bij mij om de hoek. Anoniem vermoorde buren krijgen hun naam terug. Voortaan loop ik in de Brusselsestraat langs hun deur.

De installatie Stolpersteine houdt de herinnering aan de Shoah levend door de slachtoffers hun naam terug te geven op de plek waar ze ooit woonden. Onze geschiedenis wordt erdoor in het nu gemarkeerd.

Herinnering kan een idee levend houden
Eneo-ateliers helpt met het vormgeven van herinnering.

Hoe wij dat doen: kijk op  www.eneo-ateliers-urn.com




Geen opmerkingen:

Een reactie posten