Verloren vrienden

Onderweg in de tijd  zijn en niet meer zijn.

Aan het plein waar ik woon mis ik twee vrienden.

De houthandelaar herinner ik me dagelijks als ik met zijn gouden vulpen schrijf. De dichter herinner ik me als ik langs zijn raam loop en denk, nu schrijf je nooit meer.

De een kreeg een nare ziekte, de ander koos zijn eigen dood.

Dat maakt nu niet meer uit, ze zijn er niet meer.

Ze leven in het ‘niet meer zijn’ even voort, de een als ik schrijf, de ander als ik langs het raam loop dat niet meer zijn raam is.

Herinnering passend vormgeven is een kunst.

Eneo ateliers geeft vorm met de herinneringsboten.

Hoe wij dat doen? Kijk op: www.eneo-ateliers-urn.com